บทที่ 1 การทรยศสองครั้ง

บทที่ 1 การทรยศซ้ำซ้อน

ภายในห้องที่มืดสลัว คละเคล้าไปด้วยเสียงครวญครางอันน่ากระสัน เงาร่างสองร่างกำลังนัวเนียพัวพันกันอยู่บนเตียง

ชายหนุ่มในชุดสูทสีดำเข้ารูปที่ตัดเย็บมาอย่างประณีต กำลังโอบกอดหญิงสาวในอ้อมแขนที่สติเริ่มเลือนรางและใบหน้าแดงก่ำไว้แน่น

"อื้อ..."

อลีนารู้สึกว่าร่างกายของเธอร้อนรุ่มไปหมด ลมหายใจอันร้อนแรงสอดประสานกับกลิ่นอายเย็นเยือกของชายหนุ่ม เธอพยายามจะขัดขืน แต่ก็ไร้ซึ่งเรี่ยวแรง

สองมือถูกรวบขึ้นไปไว้เหนือศีรษะ อลีนาพยายามเบิกตาโพลงมองฝ่าความมืด แต่เห็นเพียงเส้นผมสีดำขลับของเขา แม้สติจะพร่ามัว แต่ความรู้สึกที่ฝังลึกเข้าไปถึงกระดูกดำมีเพียงคำเดียว

เจ็บ!

นี่คือความฝันเหรอ?

แต่มันช่างเหมือนจริงเหลือเกิน

อลีนาพยายามจะยื่นมือไปผลักไส ทว่ากลับถูกมือใหญ่ที่ทรงพลังคว้าเอาไว้แน่น ริมฝีปากที่เย็นชืดของชายหนุ่มสัมผัสลงบนหน้าอก ทำให้เธออดไม่ได้ที่จะตัวสั่นเทา

จริงสิ วันนี้เป็นคืนเข้าหอของเธอกับธงชัย พวกเขารักกันมาหลายปี แต่ไม่เคยล่วงเกินกันถึงขั้นสุดท้าย เพราะเธอบอกว่าจะเก็บไว้มอบให้เขาในคืนวันแต่งงาน

นึกไม่ถึงว่าธงชัยที่ปกติจะดูสุภาพเรียบร้อยและบอบบาง จะมีพละกำลังมหาศาลขนาดนี้

เมื่อรู้สึกถึงความเปียกชื้นที่จุดเชื่อมต่อระหว่างร่างกาย อลีนาก็หน้าแดงซ่านไปถึงใบหู

เสียงร้องแทบจะแตกสลายอยู่ที่ริมฝีปาก อลีนาทนไม่ไหวอยากจะหนี แต่ก็ถูกมือใหญ่ของชายหนุ่มรั้งกลับมา

"ไม่... อื้อ!"

เสียงที่อลีนายังไม่ทันได้เปล่งออกมาถูกกดทับลงกับหมอน แผ่นหลังแนบชิดกับแผงอกกำยำของชายหนุ่ม บางสิ่งที่แข็งขึงดุนดันอยู่ที่บั้นท้ายของเธอ วินาทีที่มันกำลังจะรุกล้ำเข้ามา ศีรษะของเธอก็ถูกกระแทกอย่างแรง

"นังคนหน้าไม่อาย!"

"อลีนา! เธอไม่มียางอายบ้างหรือไง?!"

เสียงด่าทอที่ดังสนั่นปลุกอลีนาให้ตื่นจากฝันวาบหวิว เธอขยี้ตาแรงๆ ถึงได้เห็นชัดว่าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าคือธงชัยที่กำลังโกรธจนหน้าดำหน้าแดง

เวลานี้ ผ้าห่มไหมพรมคลุมอยู่แค่ช่วงท้องของอลีนา เผยให้เห็นเรียวขาขาวเนียนที่ดูเซ็กซี่เป็นพิเศษ ส่วนชุดนอนสีดำก็รั้งขึ้นไปกองอยู่ที่หน้าอกแทบทั้งหมด

อลีนารู้สึกถึงความเหนอะหนะที่ช่วงล่าง ก็รู้ทันทีว่าเธอฝันลามกอีกแล้ว

จะว่าไปก็แปลก ช่วงนี้เธอมักจะฝันถึงเหตุการณ์ในคืนเข้าหออยู่บ่อยๆ ความรู้สึกและสัมผัสในตอนนั้นมันช่างแม่นยำและฝังใจ

แต่ทว่า เธอกลับมองเห็นหน้าผู้ชายคนนั้นไม่ชัดเสียที

อลีนารู้สึกผิดหวังเล็กน้อย เพราะยังไงซะ นั่นก็เป็นค่ำคืนอันแสนวิเศษของเธอกับธงชัย

แต่หลังจากคืนนั้น ธงชัยก็เหมือนเปลี่ยนไปเป็นคนละคน มักจะไม่กลับบ้าน และไม่แตะต้องตัวเธออีกเลย

ธงชัยปาผลตรวจในมือใส่หน้าอลีนาเต็มแรง

"กลางวันแสกๆ เธอก็ยังร่านได้ขนาดนี้! นังผู้หญิงหน้าไม่อาย อธิบายมาเดี๋ยวนี้ว่านี่มันคืออะไร?!"

แสงแดดสาดส่องผ่านกระจกบานใหญ่ตกกระทบลงบนใบหน้าของอลีนาที่ค่อยๆ แดงระเรื่อ

ช่วงนี้เธอรู้สึกง่วงนอนตลอดเวลา อลีนาแค่กะจะพักสายตาสักหน่อย แต่ดันเผลอหลับลึกไปจริงๆ

อลีนายิ้มขื่น บางทีประสบการณ์ในคืนนั้นอาจจะรุนแรงเกินไป จนทำให้เธอเก็บมาฝัน

เมื่อมองดูใบรายงานผลที่กระจัดกระจายอยู่เต็มเตียง ดวงตาของอลีนาก็เป็นประกายขึ้นมา เธอหยิบใบหนึ่งขึ้นมาแล้วยื่นให้เขา "พี่ธง รินท้องค่ะ พี่ดูสิ ในใบนี้..."

"ไสหัวไป!"

ธงชัยปัดมือเธอออกอย่างแรง "อลีนา! ฉันไม่เคยแตะต้องตัวเธอ ไอ้เด็กมารหัวขนในท้องนั่นไม่ใช่ลูกฉัน! เห็นเธอทำเป็นหวงเนื้อหวงตัวนักหนา บอกว่าจะเก็บพรหมจรรย์ไว้ให้ฉัน ที่แท้ก็แอบไปมั่วกับผู้ชายที่ไหนมาก็ไม่รู้!"

อลีนาถึงกับมึนงง มองดูใบหน้าที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวของธงชัย ใบหน้าของเธอซีดเผือดลงทันที "จะเป็นไปได้ยังไง? พี่ธงชัย คืนวันแต่งงาน เราก็มีอะไรกันแล้วนี่คะ"

"พี่ธงชัย อย่ามาล้อเล่นแบบนี้ รินไม่ขำด้วยนะ"

อลีนาพยายามจะเอื้อมมือไปจับแขนธงชัย แต่กลับถูกเขาสลัดออก

ชุดนอนสายเดี่ยวสีดำขับเน้นผิวขาวผ่องของอลีนา สายเสื้อข้างหนึ่งหลุดร่วงลงมาที่ต้นแขน ทำให้ธงชัยมองเห็นเนินอกอวบอิ่มนั้นเต็มตา

ไม่ว่าหน้าตาของอลีนาจะเป็นอย่างไร แต่ต้องยอมรับว่ารูปร่างของเธอนั้นยอดเยี่ยมมาก

ลำคอของธงชัยแห้งผาก แต่เขากลับเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา "อลีนา คืนนั้นฉันอยู่กับสุพรรณีตลอดทั้งคืน"

อลีนาเหมือนถูกฟ้าผ่ากลางวันแสกๆ "พี่ว่าอะไรนะ?! สุพรรณีน้องสาวรินเหรอ? พี่กำลังจะบอกว่า คืนวันแต่งงานของเรา พี่ไปอยู่กับน้องสาวรินงั้นเหรอ?!"

ธงชัยทิ้งเธอในคืนเข้าหอ เพื่อไปอยู่กับสุพรรณี น้องสาวต่างแม่ของเธอเนี่ยนะ!

ถ้าอย่างนั้น ผู้ชายที่นอนกับเธอในคืนนั้นคือใคร?!

ธงชัยโยนเอกสารอีกฉบับลงบนโต๊ะ "เธอท้องลูกชู้กับใครก็ไม่รู้ แล้วจะมาให้ฉันรับเป็นพ่อเด็ก ฝันไปเถอะ! อลีนา เราหย่ากัน! สัญญาฉันเตรียมไว้หมดแล้ว ข้าวของที่นี่เธอจะไม่ได้เอาไปแม้แต่ชิ้นเดียว!"

"ธงชัย! พี่นอกใจไปเอากับสุพรรณี แต่กลับมาสาดโคลนใส่ฉัน! จะให้ฉันหย่าเหรอ ฝันไปเถอะ!" อลีนาโกรธจัด กระโดดเข้าไปจะกระชากคอเสื้อธงชัย แต่ถูกเขาผลักกระเด็น

อลีนากำลังจะอ้าปากด่าต่อ ประตูห้องนอนก็ถูกผลักเปิดออกเสียงดัง "ปัง!" สุพรรณีเดินเข้ามาพร้อมพูดเสียงดังว่า "อลีนา รู้จักเจียมตัวหน่อย รีบๆ หย่ากับพี่ธงชัยซะ เขาไม่ได้รักเธอ ตื้อไปก็ไร้ประโยชน์!"

สุพรรณีที่แอบฟังอยู่หน้าประตูได้ยินว่าอลีนาไม่ยอมหย่า ก็ทนไม่ไหวรีบเปิดประตูเข้ามาด่าฉอดๆ

"หัดส่องกระจกดูเงาหัวตัวเองบ้าง หน้าตาขี้ริ้วขี้เหร่แบบเธอ คู่ควรกับพี่ธงชัยตรงไหน?!"

ธงชัยโอบเอวสุพรรณีแล้วพูดอย่างได้ใจ "อลีนา เธอก็เห็นแล้วนี่ มีแต่ผู้หญิงอย่างสุพรรณีเท่านั้นที่คู่ควรกับฉัน"

สุพรรณีซบหน้าลงกับอกของธงชัยอย่างออเซาะ "พี่ธงชัยขา"

ธงชัยจูงมือสุพรรณีเดินออกจากห้องนอนพลางพูดทิ้งท้าย "อลีนา ฉันให้เวลาเธอคิดครึ่งชั่วโมง ไม่อย่างนั้นอย่าหาว่าฉันใจร้ายไล่ตะเพิดเธอออกไป!"

จนกระทั่งเสียงของทั้งสองคนเงียบหายไป อลีนายังรู้สึกเหมือนอยู่ในความฝัน

ความเปลี่ยนแปลงนี้เกิดขึ้นรวดเร็วเกินไป จนเธอตั้งตัวไม่ทัน

อลีนากับธงชัยรักกันมาตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัยจนกระทั่งแต่งงานกัน เมื่อสามเดือนก่อน ธงชัยได้รับการยอมรับให้กลับเข้าสู่ตระกูลมหาเศรษฐีอันดับหนึ่งแห่งเมือง เอช แม้พ่อแม่ของธงชัยจะเป็นเพียงสายรองของบ้านตระกูลศิริเอก แต่ก็ไม่เป็นอุปสรรคให้ธงชัยก้าวกระโดดจากคนธรรมดาที่ยากจนข้นแค้น กลายมาเป็นคุณชายตระกูลไฮโซ

ทำไมตอนที่ตามจีบเธอใหม่ๆ ธงชัยไม่เห็นพูดเลยว่าเธอไม่คู่ควรกับเขา?

ถ้าจะวัดกันที่ฐานะตอนนี้ เธออาจจะสู้ลูกติดแม่เลี้ยงที่แต่งตัวเก่งและปากหวานอย่างสุพรรณีไม่ได้ แถมยังมีแม่ที่ติดคุก เป็นที่รังเกียจของคนในบ้าน

แต่ถึงจะบอกว่าไม่คู่ควรกันแล้ว ก็ไม่ควรใช้วิธีนอกใจไปเอากับน้องสาวของเธอมาเหยียบย่ำศักดิ์ศรีกันแบบนี้!

"ไอ้สารเลว! ธงชัย! อยากให้ฉันหย่าเพื่อเปิดทางให้พวกแกเสวยสุขกันเหรอ ฝันไปเถอะ!" อลีนาคิดอยู่ไม่กี่วินาที ก็รีบเปลี่ยนเสื้อผ้า รวบรวมเงินสดและบัตรทั้งหมดที่มีแล้วเดินออกจากห้องนอน

จากห้องนอนอีกฝั่งหนึ่ง มีเสียงครวญครางอย่างหยาบโลนของสุพรรณีดังเล็ดลอดออกมา

อลีนาแทบจะอาเจียนออกมาเป็นเลือด เธอค่อยๆ แง้มประตูห้องนั้น แล้วใช้มือถือถ่ายภาพรัวๆ ใส่คนทั้งคู่ จากนั้นเธอก็รีบหนีออกทางประตูหลังทันที

กว่าธงชัยและสุพรรณีจะเสร็จกิจ ก็พบว่าในคฤหาสน์หลังใหญ่นี้ไม่มีเงาของอลีนาอีกแล้ว

ณ โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง ในประเทศวาย

อลีนาตัดสินใจมาเรียนต่อต่างประเทศผ่านทุนแลกเปลี่ยนที่อาจารย์ที่ปรึกษาหาให้ เพื่อหลบหนีจากธงชัย

ช่วงแรกการเรียนหนักมาก จนกระทั่งตอนนี้พอจะมีเวลาว่างมาโรงพยาบาล อลีนาเตรียมตัวที่จะทำแท้ง

หมอมองดูผลตรวจแล้วพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง "คุณอลีนาคะ ผนังมดลูกของคุณบางมาก และมีความผิดปกติ หากทำแท้งครั้งนี้ เป็นไปได้ว่าในอนาคตคุณอาจจะไม่สามารถมีลูกได้อีก แน่นอนว่านี่เป็นเพียงความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นค่ะ"

ในฐานะนักศึกษาแพทย์ อลีนาเข้าใจเรื่องนี้ดี เธอลูบหน้าท้องที่เริ่มนูนออกมาเล็กน้อยด้วยความรู้สึกสับสน

หรือว่า... เธอควรจะเก็บเด็กคนนี้ เด็กที่แม้แต่พ่อเป็นใครก็ยังไม่รู้ ไว้จริงๆ เหรอ?